Koniec wiosny w Kruczych Skałach

Nadszedł ciepły i słoneczny czerwiec. Ponieważ nadchodzący sezon letni zamierzaliśmy spędzać w Nowej Zelandii, postanowiliśmy wykorzystać cieplejszą pogodę i powspinać się trochę w podkarkonoskim granitognejsie. Wybór pada na Krucze Skały, które oferują nie taki mały wybór dróg o różnym poziomie trudności.

Sobota, 4 czerwca 2016

Karpacz, Krucze Skały, , , wiata

Z przystanku autobusowego w skały mamy jakieś 15 minut, więc daleko chodzić nie trzeba. Po chwili pojawiamy się pod naszymi wybranymi skalnymi wychodniami i zaczynamy oglądanie ścian w celu rozpoczęcia wspinaczkowej części wyjazdu.


Wszystkie łatwiejsze drogi już przeszedłem przy okazji poprzedniej wizyty w tym miejscu, więc OS'ów tym razem nie będzie, ale uroki wspinaczki to przecież nie zmniejsza.


Na górnym stanowisku:


Cały czas towarzyszy nam widok na Karkonosze, które częściowo chowają się w chmurach.




Gdy już zakończyliśmy wspinaczkę nastał czas na dłuższy odpoczynek na szczycie skał. W końcu pogoda pozwalała, to trzeba korzystać.

Jako miejsce noclegowe wybrana została wiata znajdująca się przy Tabaczanej Ścieżce. Wiata duża, dobrze chroniąca przed ew. deszczem, a do tego z miejscem na ognisko i duża ilością opału w okolicy.


Niedziela, 5 czerwca 2016

Wiata, , , Krucze Skały, Karpacz

Wiata o poranku.




Nawet słynny Złoty Pociąg się odnalazł!


Wracając na Krucze Skały mamy widok na Kotlinę Jeleniogórska i okoliczne wzgórza.


Droga długa jest... Może nie taka długa, ale wygodna na pewno ;)

Przed powrotem do Wrocławia, jeszcze trochę się kręcimy po skałach.
A oto i same Krucze Skały schowane wśród wiosennej zieleni drzew.

---

Lubię wiedzieć, że moje wpisy są przydatne, albo chociaż miło się je czytało ;) Dlatego każdy komentarz cieszy (nawet krótki).

Zawsze możesz też postawic kawkę :)